Çeşitli parantezler ve noktalama işaretleri

[ söz ]  Orijinal eski çağ el yazmalarındaki bu sözler, Osmanlı tercümanları tarafından ya aratümce olduklarını ya da en eski metinlerde bulunmadıklarını göstermek için köşeli parantez içinde yazılmıştır, ör: onlar dahi rabbî [ bu tercüme olunsa ya muʿallim demekdir ] sen nerede oturursun dediler -- 1866 İncil, Yuhanna 13:8.

( söz )  Orijinal eski çağ metinlerde ima şeklinde hissedilen bu sözler, özellikle 1866 baskısı İncil-i Şerif ve 1868 baskısı Mezâmir'in tercümanları tarafından normal parantez içinde yazılmıştır, ör: ve (diḡer) on şâkird (bunu) işitmekle iki karındaşa gücendiler -- 1866 İncil, Matta 20:24. 

(40)  Modern standarttan farklı oldukları takdirde Osmanlıca kitapta gösterilmiş olan ayet numaraları normal parantezin içine yazılmıştır, ör: 39(40) o dahi onlara geliŋ bakıŋ dedi -- 1866 İncil, Yuhanna 1:39.

(-) Osmanlıca metinde ayetin numarası eksiktir.

{ söz }  Okunuşu kolaylaştırmak için Osmanlicakelam.net transkripsiyoncuları bu sözleri ekleyerek oklu parantez içinde yazmışlardır, ör: İbrâhîm ... Rabb { olan } ebedî Allahıŋ ismine istidʿâ eyledi --1827 Eski Ahit, Tekvîn 21:34.

 ∞  Bu işaret bölümün (bâbın) sonunu noktalamak için transkripsiyoncularımız tarafından eklenilmiştir. 

 •  
Bu işaret, günümüzün noktalama düzenine göre bir noktanın yada virgülün yazılması gereken yerlerde  transkripsiyoncularımız tarafından eklenilmiştir. Osmanlı devriminin son yıllarına değin Osmanlıca Türkçesi'nin noktalama sistemi olmamıştır.